Galiba Şiiri - Nebi Ünler

GALİBA!

“Umurumda değil,
Kimi ararsan ara…
Ben aşiret kızıyım, yiğidim!
Korkmam, tehditlerinden,
Yetmez sana, bu kadar ceza…”
Diyorsun…

Ammena aşkım, anladık, daha çok,
Daha çok sürtülecek şu burnumuz
İnadın inat, sen çok haklısın …
Bir de, şu bahaneni kabullenebilsek,
Durdu beynimiz, sıfırlandı anlama kabiliyetimiz
Suçumuzu bir açıklasan.
Yargısız insaftır bu,
Biliyorsun.

Uğursuz geldi şu Ağustos ayı
Yıprandık,
Kapalı telefonunuz,
Yollarınız, kollarınız, kapalı...
Artık, eski heyecanınız, eski şefkatiniz yok
Ötmez oldu bülbüllerimiz.,
İtibarımız sıfırlandı,
Küllenmiş duygularınız,
Etkimiz kaldımı?
Söylermisiniz biz kimiz, neyiniz
Verdiğiniz sözleriniz, Ne oldu?
Hani! Adana'ya gelecektiniz, gelmediniz,
Yılgın Yağmur da korkmaz
Ölmüş eşek kurttan korkmazmış misali
Vurun, vurabildiğiniz kadar, ezin, süründürün
Ne kadar pişmanız desek de, Seviyoruz lan kitapsız
desek de,
Yumuşamayacaksınız.
Çünkü kalmadı itibarımız
Biliyoruz, çizdildi adımız,
Yavaş yavaş, öldürüyorsunuz
Galiba!
Gidiyorsunuz.

Adana, 29.08.07 Yılgın Yağmur