Galiba... Şiiri - Gizem Ahsen

Galiba özlüyorum; o ayazını şehrimin

Hergün önemsemeden yürüdüğüm o kaldırımları

Sonra çam ağaçlarıyla dolu parkını

Kimbilir belkide unutulan anılarımı

Galiba artık alışıyorum gözyaşlarına

Belkide elimden kaçırdığım fırsatlara

Sonra ağlamak isteyipte ağlayamadıklarıma

Gelip geçen o zamansız fırtınalara

Galiba anlıyorum artık km''lerin bile

İnsanın kendisini terketmesi için yeterli olmadığını

Aradaki mesafelerin en sıkı dostlukları bile,

Sonucu belli olmayan bir sınava sokacağını...

Bazı dostluklar yalanmış anlıyorum...