Galatada aşk

Şehrin kalabalık uğultuları arasında
Esen ılık bir rüzgar sesinde aradım seni
Belki sesin rüzgarlara karışır
Uzaklardan seni bana getirir diye
bütün büzgarları avucumda topladım
dinledim tüm sesleri sessizce
sonra hırçın bir rüzgar esti
tüm sesleri avucumdan aldı götürdü uzaklara
İstanbul'da Kızıl Güneş Battı
İskeleye bir vapur yanaştı
telaşlı ayaklar içinde sen yoktun yine
Sonra gece çöktü şehrin üzerine
Sesler gittikçe uzaklaştı
Şehir gece nöbetine başladı
Dinle bak bir şarkı çalıyor bak köprü altında
Yine hüzünlü bir kemancı dolaşıyor sokaklarında
"söyleyin sevgilim nerede İstanbul sokakları" diyor nağmelerinde
Balıkçı oltaları galatanın serin sularında
Çekiyor sanki dertlerini bir oltanın ucunda
ölüm dansı ediyor balıklar bir balıkçı kovasında
uçuyor üstümüzde bir martı başı boş serseri
Kemancı toplamış hasılatı 
kutuya koymuş kemanı serveti
Rüzgar esiyor tatlı bir esenlikte
Vapur kalktı gidiyor son seferinde
Bekledim seni vapurun her seferinde
Biliyorum gelmeyeceksin
O vapurdan hiç inmeyeceksin