Galata ve Sen Şiiri - Orhan Hatıl

galata köprüsü kuruyor dünyamı
rüzgar lodosta
adımları büyüyor insanların
heybeli adada bir şarkı mırıldanıyor yaz güzeli
kızsam yakacam şehri
bu anadolu kaybetmişliğini çekiyor hali hazırda İstanbul ve sen
umutsuzluğum bu anı kaybetmekte
galatadan boğaza bir dalganın boyunda
ellerimiz buluşamadığı o hiddetli ama duygusal havalardayım
bilmiyorum
siyasi gölgeler örtmüş sanıyorum bu sevgileri
sonra tartışıyorum kendimle
seni bulamıyorum
herşey varda
koca İstanbulda seni bulamıyorum
küçük bir kulübede ölmek var aşksızlıkla
seni aramak var bulamasamda