Galata ve biz Şiiri - Hatice Nayır

Durdum,
Galata aşkla bana bakıyordu
Bir gökyüzü
üzerime akıyordu durmaksızın
Sızım sızım bir yürek
yakıyordu bedenimi
Durdum,
sustu aşk,
sustun...

Konuşsaydın eğer
Konuşsaydın
bitecekti her şey
hiç başlamamış gibi.
Hiç gelmemişsin
Hiç sevmemişsin
Hiç olmamışsın gibi
Susacaktı aşk yine
Konuşsaydın
Kuru dallar bile
çiçeğe duracaktı
Anlamadın.

Anlamazdın zaten,
hiç anlamayacaktın,
biliyordum
Ben gözlerine ışıl ışıl bakarken
Sen aşktan korkarak
gökyüzüne bakacaktın
sessizce
Aşk
bende kalacaktı hep,
görüyordum.

Oysa
duyuyordum ki yüreğini
Görüyordum,
bir nehir
yüreğinden
bana akıyordu hep
Galata aşk oluyordu bizimle
Yüksek Kaldırım ilk kez ağlıyordu.

Bir görsen
aşk ikimize
nasıl da
aşkla bakıyordu...