Galata’nın Gölgesinde
Bir kadın yürür İstanbul’un taş sokaklarında,
adımlarında yağmur kokusu,
ellerinde geceyi uyandıran bir gül vardır.
Saçlarına sinmiş denizin tuzu,
gözlerinde Galata’nın bütün ışıkları yanar.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta