İki bardak bira vardı masanın üzerinde.
Bir de kola.
Kola Ayşe’nin önünde.
Figen, birde ben.
Eminönü’nde vapurlar gidip geliyordu, dumanını savurarak.
Martılar, her zaman ki gibi çığlık çığlığa.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Dostluğu, kardeşliği anlatan onca şiir okumuşluğum var, böylesi etkileyeni hiç olmamıştı, şairin yüreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta