Elimi tutmuştun o gün
Elim karışmıştı eline
Ve ben o gün
Sayısız yeminler etmiştim
Sayısız günler üstüne
Dolmuştu sahipsiz sokaklarım
Alınmıştı cam dibine sardunyalar
Ve akşam olmuştu
Ve akşamları talih çalardı benden
Sahipsiz çocuklarımı
El açtırırdı olur olmaz kimselere
Göz diktirirdi, kavga çıkartırdı
Işığımı söndürürlerdi geceleri
Sanki yok olurmuş gibi kaçarlardı
Dinlemeden söylerlerdi üstelik
Bunu birde pervasızca yaparlardı
Talihim ve yandaşları..
Şimdi kazandılar ve sen yoksun
Elini tutan elim
Saçlarına karışan kalbim
Boğazda yitirilen nefesim kaldı geride
Çürütülmüş oldu böylece
Galata'nın rivayeti de..
Kayıt Tarihi : 9.1.2017 11:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ümit Sefa Taş](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/09/galata-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!