Doğaüstü varlıklardık seninle.
İnsan bedenine bürünmüş
İki yalnızlıktan ibaretti kimyamız.
Birbirinden milyonlarca kilometre uzakta
İki ayrı galaksiydik biz.
Yıldızlarımız çarpışırdı zaman zaman,
Savrulurdu parçalarımız dünyaya.
Bilmezdik, sözde cahildik.
Anlamadık vahşetin tadını böylece.
Yokluğun görünen tek yerinde
Birbirine kenetlenirdi ellerimiz.
Fikirlerimiz, inançlarımız sevişirdi
Tutkuyla, nefes nefese.
Bir tek doğaüstü varlıktık seninle;
Ben senin içindeki ürperti,
Sen benim tırnak diplerim...
Sıyrılıp cehaletimizden bilmek istedik delice,
Neptün'ün hüznüne sorduk,
Uranüs'ün öfkeli gençliğine;
Tadına vardık vahşetin böylece.
Kayıt Tarihi : 3.6.2017 22:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!