Musa Tuncer’e…
Tükettin ömrünü gurbet ellerde
Geçen gün ömürden sayılmaz gakgom
Özlemin, hasretin olduğu yerde
Yer-içersin amma doyulmaz gakgom
Terk ettin sılayı çocuk yaşında
Bilirim içinde garip dışında…
Yığılıp kalırsan köşe başında
Feryat etsen sesin duyulmaz gakgom
Bırak yakasını gurbetin bırak
Diken olmuş yastık, taş olmuş yatak
Takvim yaprakları düşüyor bir bak
Sayam dersin lakin sayılmaz gakgom
Heveslenme, umutlanma boş yere
Kimse kapın çalmaz düşünce dara
Hani gelecektin sen bu bahara
Verilen sözlerden cayılmaz gakgom
Gurbet kuşu gibi uçtukça uçtun
Konmadın, diyardan diyara göçtün
Kim bilir sinende kaç yara açtın
Gönül yarası bu ey’olmaz gakgom
Elazığ/2023
Vedat Yılmaz
Kayıt Tarihi : 5.6.2023 09:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vedat Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/06/05/gakgom.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!