Gaile Şiiri - Birdal Kazaz

Huzursuzsa aile, başa gelir her gaile.
Yavrusuna kol, kanat, siper olurken anne,
Ne oldu bize böyle, nasıl geldik bu hale?
Gökten nefret mi yağdı, Yerden kin mi yeşerdi...
Baba çocuklar için ömür boyu koşardı.
Geçimi zor olsa da hep saçını okşardı.
Beklerdi sevgi ile babam gelecek diye,
Ne oldu ki çocuklar babadan kaçar oldu.
Hanede sevgi yoksa kara tüter ocağı.
En huzurlu makamdır sıcak ana kucağı.
Bırakın tartışmayı bebekler ağlamasın...!
Sahip çıkın gençliğe gelecek kararmasın.
Maddi değil, derdimiz sevgiden
mahrumiyet,
Sevgisini paylaşan en büyük zengin elbet...
Sevgi, maneviyattır...
Sevgi birlik temeli...
Hoşgörünün perdesi...
Güzelliğin aynası...
Sevgi hayat iksiri,
Sevgi, O'nun emri...