Gâib Sevgili...Engin Demirci.. www.beyaz ...

kalemin daim olsun Engin :=) satırların her zamanki tadında... esenlik dileklerimle..... selamlar......

Gâib Sevgili...Engin Demirci.. www.beyazrenkler.com Garip Çoban

Kusura, vardım sen sonsuz bir şiirsin aslında
Şimdi, Aşk Batımında Aşk-ı Sükunu bekliyorum
Herkes Yoğun, Yorgun Ve Tek başına…
Bu son olsun kendi gerçeğine seyirde
Belki bunda da bir hayır var” dedik.”
Ben rüyada sultandım, uyanınca hiç oldum.

Sabret ey gönlüm elbet bu acı da biter...
Kim kimin uçurumu İlm-i Aşk’la
Eşiğin bir adı da acıydı, aşamadım.
En büyük günahımın itirafı bile bu kadar zor olmazdı
Kefaretini ödüyorum dünün
belki ağlamış olduğunu ilk kez fark ettiklerinden gözlerim
Ben seni hep sevdim.


üşüyen aşk nârına bürün/en
Aynanın arkasında ki yüzlerin gölgesi…
payıma düşen vâveyla;
Kendimden bile kaçacak kadar...
Sonsuz temaşalar içinde gönül
Sevildim,sevildim,sevildim..derken

Yine de yeterince değil,
Çıldırmak böyle bir şey olsa gerek
Bir utancı perdeliyor sadece hayat
Biraz küçülsem, diyorum, biraz azalsam.
Âh... ne yazık ki
her gün bir macera
kilidi açmaya çalıştığım aşkla

başka bir şey vardı, başka bir şey;
her yer tarz-ı kadîm üzre
Anla beni! ...
İki aşk arasında kalakalmışım….
kokusu ömrümün!
Yağmur serinliğinde, incecik bir seranat
Öyle olmadı.
İlk o gün görmüştüm onu dudağıma damlayınca

Tüm sesleri toplayıp gittiğim vakit
her gün acz ve zeval hal
Bir eski alışkanlık işte
unutmak için değil,
Nasıl sevinirim bir bilsen
unutmamak için ağu kattım kalbime
ve kim bilir
belki de dilimle konuşmak canımı çok acıttı..
Yıldım demenin de bir anlamı yok
içimden sessizce gönlümün sesi
Çalmadı kapımı bir vakit



İlk cümlemle.
Çok zorlamalıyım şems vaktinde gönülleri
Susmalıyım ki aşk olsun
Heybeme dolan harflerle dua dua toplamalıyım ruhları
her gün sana içimden beş kez sevgilim diye seslendim.
Akşam…desem ve sussam yetmez mi?

Her şeyi başlatan cümle.
her gün yol arkadaşım dedim,
Bu bir aşk beraberliği idi.
dön diyorum,üşüyen bir ruh haliyle…
İncecik bir mum yakıyorum.
Bakıyorum…Bakıyorum…
Sessizlikmiş aşk
Maskelerden sıyrıldıktan sonra
kalan “ben” kimim? sensizlikte
Halbuki beni her zaman gören Allah’ı unuttum.

Dayanılmaz bir acı bu.
Belki de sevgiyi öğrendi bilmeden
Ve bazı ümitlerimi hala muhafaza etsem dahi,
ümit etme melekemi hepten kaybettim diyor suretperestler
Kimse yoktu…..
gördüğüm her cümle bana bir bıçak gibi battı,
o inanması güç heyecanlı soru!
Girişinde iki devasa vaktin,
Tam ortasında yeşil kanatlı aşk
Hiçbir güç, düş gücü kadar güçlü değil diyenlerin aldanışları

Sonsöz yerine
Tek zaferim sen olacaksın ey aşk
Üşüdükçe anısıyla ısındığım.
‘Arzu’, sözlüklerden ve ruhlardan hepten silinsin!
En yorgun gecelerim bile uykusuz
tek bir tanık yoktur ki
masumiyetinizi savunsun.
Birazdan kırılır ayna nağme-i aşk çıkar
Yanmak var yanmak var.


Engin Demirci

Güzel bir sah-eser yüreginizi tebrik ediyorum...
Güldeste siir grubumuza hos geldiniz...