Gaia Şiiri - Ahmet Çömez

Yıllar geçti üstümüzden
Tüm sırlar döküldü sen kaldın geriye
Gaia sen şimdi binlerce yüz uzakta
Kim bilir hangi yüzün yanında

Kimseler bilmesin bende seni
Kendime sakladım gölgeni
Bir beyaz önlük paklar beni
Bir de sensizliğin neşteri

Kadıköy'de şimdi öğle vaktidir
Moda'dan bir tramvay geçer
Tramvayda Gaia gitmekte
Mevsimlerden kaç mevsim biter

Sana seni sevdim diyemem
Yaşanmamışlığın yıllar süren izlerini silemem
Gaia yaşam gayem bitti
Bunu duyma istemem