Gagasına günaydın iliştirdiğim bir mavi ...

Çok uzun zamandır halimi hatrımı soran yok deyip sızlanıyorsun ya hani
ilk selamı sen mi göndersen

rüzgarlarla kuşların kanatları çiçeklerin polenleriyle

bir merhabaya iliştirip tebessümünü yare yarene
gün görmez güneş görmez kuytularda nasipsiz
dürtülmek isterse bir miskin
selamdır merhabadır en iyi müsekkin

kıpırdar mı kıpırdamaz mı dalda yaprak
tarlada kaynaşıp duran mübarek toprak
nasibini aramaya çıkarsa kurdu kuşu
tırmanmak mı yokuşu ki düz yola benzemez

nasip ruha huzur bedene şifa günlük nevale
ya da aşk
emsalsiz hüdadan emanet
ermek için hidayete
şu boşa geçen zamanın
bir selam bir merhabaysa nuru ışığı
soluyan nefes alan hayat
ruhsuz bir can bir yıpranmış tense

ilk merhabana bir MAVİ KUŞ

ikincisine bir Mavi peygambar çiçeği

bir zeytin dalı bir hurma

şimdi çal kapıları aç kapılarını aç bütün pencerelerini ardına kadar
bekle karşı pencereden bir çocuk gülümseyecektır

memleketin sınırlarından beyaz bayraklar dalgalanırken
beyaz bir güvercin salınacak kafesinden

belki bir beyaz insan
kurtulacak kendine olan köleliğinden

Yüksel Nimet Apel