Gaflet Öyküm Uzadıkça Uzuyor

Gaflet öyküm uzadıkça uzuyor,
Uzadıkça azalıyor itminana ihtimal...
Bir gönül ki hakikatten bihaber atıyor,
Her yanında adeta karanlıktan ihtilal...

Anmıyorsa kalbim onu, sükunet ve huzurla,
Saplanıyor her zerrem fitneye ve fücura,
Ey gönül, her anında Rabb'ini hatırla!
Yoksa yitip gideceksin dünya bataklığında...

İki cihanda huzurun kaynağı ilahi,
Unutunca bir Hakk'ı, varacağım sanırsın...
Hiç bir nefs kalmayacak bu yerde baki,
Niçin ölüm yokmuş gibi dünyaya sarılırsın?

Gaflet öyküm uzadıkça uzuyor,
Uzadıkça azalıyor hidayete ihtimal...
Bir akıl ki Hakk'ı bilip hakikatten cayıyor,
Israrla şiddetini arttırıyor izmihlal!

Zihnimde her telden dünyevi bir düşünce,
Esmaül Hüsna derinlere düşünce...
Her türlü gereksizin derdine düşünce,
İki cihanda akıbet bedbahtlığım doğuyor...

Her gelen hükme inceyse boyun kıldan,
Başına gelenlere niçin isyan edersin?
Ey akıl, neden döndün şimdi sen o yoldan?
Masivadan ne diye medet beklersin?

Gaflet öyküm uzadıkça uzuyor,
Uzadıkça azalıyor riyazete ihtimal...
Bir ceset ki bütünüyle dünyalığa dalıyor,
Hakk'tan gelen her nimeti ediyor suistimal...