Daralıyor günden güne, dünya denen kafes,
Hayatın tadı kalmadı, alınmıyor rahat bir nefes,
Bizlerde ne vefa kalmış nede bağlılık,
Suçlusu aranacaksa bence herkes.
Çıkar uğruna yarışıyor insanlar,
Ne babalar tanınır olmuş ne analar,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
