Gafil,sefil,kefil Şiiri - Ahmet Nejat Al ...

Gafil misin ey yolcu, vakit daralırken,
Rüzgâr vakti üflerken, gölge kısalırken?
Bir çiğ tanesi misin, solgun bir gül gibi,
Yoksa faniliğe kefil, sonsuz bir kul gibi?

Sefil mi düşlerin, nefsinle ördüğün?
Bir serap mı peşinde savrulup yürüdüğün?
Nice hanlar gördün, nice yollar aştın,
Ama kendine varmaya bir adım atmadın.

Kefil misin özüne, sözünle, ruhunla?
Yoksa rüzgâra savrulup kaybolan kumla?
Ey fanilik tahtında yitik hüküm süren,
Ecel kapıyı çaldı, vakit tamam mı bilmeden.

Duy dağların fısıltısını, yıldızların sesini,
Bir damla iken derya ol, bul kendi özünü.
Gafil olma, sefil olma, kefil ol özüne,
Ölmeden öl ki, canın erisin közüne.