Gafil Nefis Şiiri - Cihat Şahin

GAFİL NEFİS

Koşuyorken hayatının sonuna
Uymaz mısın dinindeki kanuna?
Yaptıkların kalmaz asla yanına
Kendine gel gafil nefis kendine!

Bir an önce gelmek varken imana
Bu şekilde hayat sürmek ne mana?
Bundan böyle yaşama da bi-mana;
Kendine gel cahil nefis kendine!

Dedim sana: meyil etme dünyaya!
Dedim: dalma gayr-i meşru hülyaya!
Melek-i mevt son vermeden rüyaya
Kendine gel gafil nefis kendine!

İzlemeyip son Resulün izini
Heder ettin koskocaman mazini
Yaptıkların dövdürmeden dizini
Kendine gel cahil nefis kendine!

Hiç bakmayıp gözlerimin yaşına
Gece gündüz işler açtın başıma
İnsaf et de şu ileri yaşıma
Kendine gel gafil nefis kendine!

Fazla aştın dinindeki sınırı
Paspas ettin haysiyeti onuru
Söndürmeden içimdeki o nuru
Kendine gel cahil nefis kendine!

Biter her an mahdut ömrün süresi
Yok, gerçeği gözlerinin göresi
Yurt olmadan cehennemin deresi
Kendine gel gafil nefis kendine!

Hak der iken; dostlarını bil tanı!
Sen dost bildin lanetlenen şeytanı
Seni dinden eylemeden bu kanı
Kendine gel cahil nefis kendine!

O yüzerken dostlarının postunu
Nasıl kıldın de korkmadan dost onu?
Aleyhine sonlanmadan bu konu
Kendine gel gafil nefis kendine!

Her ne ise inadının nedeni
Yoldaş kıldın sana kemlik edeni
Cahimlere odun etme bedeni!
Kendine gel cahil nefis kendine!

İbret için kâfi iken ölümler
Bunu daim söyler iken âlimler
Edip durma sen kendine zulümler!
Kendine gel gafil nefis kendine!
Bundan böyle İttiba et sen dine!

Cihat ŞAHİN
01.07.2021-İZMİR