Gafil dost Şiiri - İlhami Arslantaş

O dost ki dostuna olmaya gafil,
Savurur ömrünü küle döndürür.
Başın dara düşse kalsan sersefil,
Ağlatır gözünü sele döndürür.

Koca çınar olsan düşer dalların,
Göğe erişmeye kalmaz halların,
Vefası olur mu ihmâl kulların,
Kırk yıllık dostunu ele döndürür.

Yeter ki bir zevâl gelmesin cana,
Hatırdan geçerler atarlar yana,
İyi seç dostunu düşmeden sına,
Yakar yüreğini çöle döndürür.

Elden gelen sille hiç zora gitmez,
Bir dostun darbesi ölmeden bitmez,
Sonradan pişmanlık fayda da etmez,
İlk baharda solan güle döndürür.

Der İlhami hatırından silene,
Sözüm yoktur kadir kıymet bilene,
Hiç dilim döner mi hakka erene,
Zaten o dilini bala döndürür.