Gafil Şiiri - Erdoğan Yılmaz

Şiirlerim kendi duygularımdır
Şiirlerden nemalananlar gördüm
Sen o duyguları bilmezsin gafil
Şiirlerim adamın yüreğidir
O yüreği taşıyamazsın gafil

Yaşayan ölüden çıkan nâralar
Üzüldüm demenin ne çaresi var
Bayrağa sarılmış onca tabutlar
Nice bağrı yanan analar gördüm
Şehite sarılan körpe çocuklar
Eşini koklayan gelinler gördüm
Yaksan kül olurdu dağladın gafil
Zalime ağladın dosta gülmedin
Maziyi âtiyi bilmedin gafil

Ne mala ne kana yeter demedin
Bir doğuya bir batıya fır döndün
Gafiller sandılar hedefi gördün
Gözü çıksın gafillerin ey gafil
Neylesin şimdi garip vergidaşın
Az kazandım hep çok istedin gafil
Yaşadığın cenneti göstermedin
Görmediğim cenneti sattın gafil

Of olsun da  aha geçtim yolundan
Para dedi biri çekti kolumdan
Kefenide alın bari ölümden
Yaşarken yaralı ölür şehit ben
Yetim çocuk benim öksüz çocuk ben
Yalandan başımı gel okşa gafil
Gafillere göster sev okşa gafil
Soldurduğun gülü gül okşa gafil