Gafil Şiiri - Osman Onuktav

GAFİL!

Gecesi uzunsa aydınlık yoktur
Gün yüzü göreme, hayal kur gafil
Huyların huy değil hepsi de boktur
Dört duvar içinde öyle dur gafil

Güvenme ağzında kemiksiz ete
Hislerin bürünmüş kinle nefrete
Acıdan beslenip düştün gaflete
Ağlayıp zırlayıp, hayra yor gafil

Sanalda kaybettin ,namusu, arı,
Gerçekte şişiyor ahlak damarı,
‘’Gardaşım’’diyerek’’ yedin hıyarı
Aynaya bir bakıp, o’na sor gafil

Egeden eline aldın postayı
Başkentte bahane ettin hastayı
Sonunda çıldırttın benim ustayı
Yalandan atarsın iki tur gafil.

Dört gözle gördüğün şu alem var ya
Seccade serdiğin o damın dar ya
Kafkasi ‘yem sana sövmekte ar ya
Kılıncı er ol da! Başa vur gafil

Osman Onuktav

Kafkasi