Alıp başımı yerlere vuruyor bu yollar
Keskinliğiyle bilemekte yüreğimi
Sanki tüm hayatımı tek bir kadere bağlamış
Ben'se yüzükoyun uzanıp, sadece izlemek istiyorum.
Kendimle başbaşa sonsuz ufuklarda yüzmek istiyorum
Ne tür bir yalnızlık bu Allahım
Bir türlü sana varamıyorum
Bu başıma gelen ne böyle Allahım
Sözler verip, altında kalıyorum
Akıbetim ne olacak Allahım
Saatler geçiyor
Akıyor suyun değirmeni
Kapanan gözler yarınlara uzanıyor,
Yarınlarda yalnız kalıyor benliği
Herkes yalnız değil midir kendi yarınında?
İnsanın çıkmadığı yokuşlarda
Girmediği yollarda
Düşlemediği yarınlarda
Bir hayat, belki de bir anlam vardı
Hiç atılmamış adımların
Şimdiye kadar,
Boş kaldı mı güvendiğimiz dağlar?
Her yeni günde
Ağırladı başka bir ayazı
Rüzgarlar geçer dedik
Tufanları getirdi
Baksana bana, gülüyor muyum ben?
Yaşadıklarımın soğukluğu var suratımda
Üşütüyor beni zaman zaman
Karanlık dehlizlerde gezdiriyor beni.
Yaşıyorum hala sırtımda yüklerle
Sisteme girmeden, dışına çıkamazsın
Kölelik yapmadan, efendi olamazsın
Hayata küsmeden, mutlu olamazsın
Yaran kanamadıkça, yara bandı olamazsın.
Bir heykel var orada
Yüzü dingin, bakışları siyah
Susuyor öylece
Kendine taşıyor içindekileri.
Sessizliği bir çığlıktır onun,
Ağlaması yağmur
Derdimin anlamı hayatımın amacı
Sevgim de nefretim de aynı yolun ilacı
İnsandır koca bir tatlının sütlacı
Dünya bir kazanın dibi değil mi zaten?
Hayat bir sözlü, kazanmak bir sınav
Hayatın koynunda
Boylu boyunca uzanıyor
Sarılıyor sana, korkuyor, titriyor
Bir tek sen kalmışsın sığınacak
Geri çevirmiş her şey onu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!