1 AĞUSTOS 2002 DİYARBAKIR KULP AYGÜN KÖYÜ
Bunca yıl belanın bataklığının içinde
Ömür çürüttük gerektiğinde karşı duranın
Kelesini kopardık. Hapishaneler, Zindanlar,kelepçeler...
Kimseyi affetmedik kalbimizde hiç sevgiye yer vermedik.
Geçtiğimiz günlerde kan barut ve korku bıraktık
Gaddardık Zalimdik
Ama hiç birbirimiz saadetin ne olduğunu bilemedik.
Sonunda hepimizin namı oldu;
Hangimizin nerede? Ve ne zaman öleceği belli değildir.
Ama yalnız şunu biliyorum ki;
Hiç biriniz evlenemeyeceksiniz hiç birinizin çocuğu olmayacak
Hiç biriniz temiz bir eli tutamayacaksınız.
Günün birinde karanlık bir sokakta arkanızdan sıkılan bir kurşunla
Çok sevdiğiniz hayata veda edeceksiniz...
Kayıt Tarihi : 29.5.2024 17:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!