Gaddar Şiiri - Serkan Şeremet

Gaddar

Hayat renkli, yaşamaksa zor zanaat.
Bir taraftan tutunca diğeri kopuyor, koşup yakalayabilene ne mutlu.
Kasvet revaçta bu aralar,
Tüketmenin dibine vurarak, tükenmişliği dilinden düşürmeyenler.
Cümle âlem dertli.
Acıyı çorbasına kattığı pul biberin kızılında, dilindeki yangında hissedenler.
Peki, yürekteki alevleri nasıl söndüreceğiz.
Bunca kötü kaplamışken her yanı,
Tanrı affetse de biz affetmeyecek miyiz?
Hayal kırıcılara ne demeli?
Hayal kurmaktan bile korkanlar yok mu?
Çok gaddar yetiştirdi, büyüttü bu memleket
Okul yolunun tozlu taşları boğazına düğümlenenleri gördü.
Kaleminin yanında kalbi de kırıldı yargısız ve anlamsızca.
Çatlayan topraktan yeşerebilecek filizlerin üzerine basıldı sorgusuzca.
Suskun, çaresiz ve başı önde kaldılar.
En az paylaşımında istediği beğeniyi alamayan reyting hastası genç arkadaşım gibi.
Ya da son model telefonunun bir üstünü hayal eden kardeşim.
Babacığının verdiği paracığı az gelen tembelimde var tabi.
Dertliyiz... Enine, boyuna yandan, önden her taraftan.
Tükürük yağmuru sevenlerimizde arttı git gide.
Kafalarda nasıl güzel, ama nasıl güzel değil mi?
Onlar için üzülecek birileri çıkar elbette.
Hani her birinizin tanışacağı ölümde var gerçi.
Hastane kapısının önünde beklemeyenin bilemeyeceği,
Üzerini örttüğü birini kaybetmeyenin düşünemeyeceğinden yakın.
Yapayalnız epey soğuk, sade ve yalın.
Sonrasında ne kadar ısınırız bilen bilecek ve görecek.
Hayat renkli yaşamaksa zor zanaat.
İnsan mı? Garip, değişebilir mi? Evet