Gadaların Dili Şiiri - Köksal Şenel

Topkaya’nın yamacına yaslandım.
İçim doruğtu,maziye seslendim.
Oturdum soyğa feleğe herslendim.
Allasan al beni geçmişe götür.
Görestiğim yılları geri getir.

Zemheride Galandarlar olurdu.
Uşağların cebi gaga dolurdu.
Bala yanağında tipi solurdu.
Karakışlar Abrıllara evrildi.
Allalem gök kündelere devrildi.

Deli Kemal tosunları yayardı.
Herslenince, cığızlayıp cayardı.
Kızdıranın avradına kayardı.
Gorbagorlar mökkem kemi kopardı.
Kesilim hoş Bıldırları apardı.

Dölekçi gelip gudular satardı.
Kalaycı kütüğe tezek atardı.
Çerçici Tebel, Bibiye çatardı.
Bipırtık herkes çalışsa dersine.
Güzelcenem her şey dönse tersine
Mayıs’ta ağbun,basma dökülürdü.
Koç ayında gevenler sökülürdü.
Tırpanda ,orakda bel bükülürdü.
Zorluklar içinde mutluluk vardı.
Topraktan kopunca hastalık sardı.

Taso Muratlar zurnayı çalardı.
Delikanlılar halaya dalardı.
Yavuklular bacaları sarardı.
Davul zurna ile kanım kaynardı.
Sıksaray’da ruh bedenden oynardı.

Zöre Bacı ğuşkuları yayanda.
Gırgıt Femi mıngırları sayanda.
Cıbıl Osman cığızlayıp cayanda.
Ötenneri ver getirsin bu yana.
Abu benim gara bahtım uyana.

Ayam bozanda gumullar sarılır.
Afad olanda çayırlar yarılır.
Sel kopanda lığ bahçaya karılır.
Temmuzda merekler otla dolardı.
Rençberlerin beti benzi solardı.

Öküzleri koşup çifte giderdik.
Ham tarlayı sürüp herk ederdik.
Boş yazıyı evlek evlek diderdik.
Toprak dan fışkıran bereket vardı.
Ambar gırtligine kadar dolardı.

Herslenen massayı geme koyardı.
Tırıklı tosun harmanı sulardı.
Gadalar gayle çekip gün sayardı.
Dirgenle samanı tığa katınca
Zaralar ayrılırdı gün batınca.

Kar durunca bacalar sıyrılırdı.
Kürekler kütüklere doğrulurdu.
Loğla damlayan yerler yoğrulurdu.
Kuşlukta aşık oyunu başlardı.
Martavalsız kınığtığım yaşlardı.

Peh Hasan sıçanları bağlardı.
Guler Emine tandırı dağlardı.
Kor Hacca Çömenim diye ağlardı.
Her ne kadar göremesek sizleri.
Hepsinin geride kaldı izleri.

Davar,kuzu bayırları sarınca,
Danalar yoncada şişip kalınca,
Mallar gidip goroğlara dalınca,
Gara Halil hodağları taşlardı.
Gılan Enver galayına başlardı.

Yemeklerden çemiç,siron seçerdik.
Omaç ile kendimizden geçerdik.
Gavut üstüne çalğama içerdik.
Golot yiyip nice yollar aşardık.
Ğaşılla doyup sıhhatli yaşardık.

Kartolları lora batırıp yerdik.
Kışlık kelemleri tumba dizerdik.
Gurutu kersene koyup ezerdik.
Çemiç’in yerini Kolalar aldı.
Kavurganın tadı mazide kaldı.