G08 - Şu Zaman Şiiri - Tahir Güngör

( I )

Onlar da,
Yeniydiler, hem de yepyeni,
Gençtiler dipdiri, gencecik,
Fidan gibi incecik,
Yediler, içtiler,
Giydiler, giyindiler,
Ona buna deyindiler,
Sonra hepsi ayrı ayrı,
Vurgun yemişler,
Vurgunlar yemişler,
Eğilip bükülmüşler,
Kırış kırış, buruş buruş,
Parça parça, pul pul,
Erimişler,
Kırılıp dökülmüşler,
Geçmiş göçmüşler,
Her şeyi yıpratmış, eskitmiş,
Yitirmiş, bitirmiş,
Kalmamış kalamamış bir tek şey,
Kalamayacak da,
Bir kendinden başka,
Kendine dayanan,

Zaman... Şu zaman...

( II )

Neler neler olur,
Mutlu, hoş, güzel, neşeli,
Mutsuz, ağrılı, acılı, sancılı,
Yakan, yıkan,
Ölümü kurtuluş kılan,
Acılar, güçlükler, zorluklar...
Ağır ağır geçer,
Sabır olur, sabırlanır,
Sorgulayıp sormadan,
Sargılamadan sarmadan,
Merhem krem sürmeden,
Yataklara yatırmadan,
Onu bunu yutturmadan,
Kesmeden dikmeden,
Her derde, herkese, her şeye,
Devadır şifadır,
Çaredir çözümdür,
Dermandır, bir yaman, bir yaman,

Zaman... Şu zaman...

( III )

Gün olur aydınlık,
Günlük güneşlik, pırıl pırıl,
Gün olur karanlık,
Hem de kapkara zindan,
Geceden kara günler.
Olmazsa olunmazlar olur,
Yenilmez içilmez,
Ağızlar açılmaz,
Dünya görülmez,
Sanki sonudur dünyanın.
Bir görülmez,
İşe koyulmuştur çoktan,
Ortalık aralanır,
Dağılır dumanlar sisler,
Görülür olur dünya,
Yaşamda süsler.
Devran döner, yaşam sürer,
Unutulur birer birer,
Herşeyler unutulur,
Unutturur,
Unuturur bir tamam,
Tastamam,

Zaman... Şu zaman...

( IV )

Alınmaz, atılmaz,
Erilmez, tutulmaz,
Durmaz,
Karşı da durulmaz,
Bir ara vermeden,
Bir ardına bakmadan
Uzayıp gider upuzun,
Yumak yumak sarılmaz,
İplik iplik örülmez,
Var biliriz görülmez,
Herşeye, herkese şahit,
Bir uzun yol,
Herkes de, her şey de,
Geçici yolcusu,
Her şeyin bir sonu var,
Her şey fani,
Bir tek o var kalan,
Ne başı, ne de sonu olan,

Zaman... Şu zaman...