G ü z Şiiri - İsmail Kara

İri zerreler halinde
Yağmur yağıyor
Dallardaki yapraklar
Yere düşüyor
İşte ıpıslak toprak
Mis gibi kokuyor
Bu mevsimin ortasında
Gök gürültüsü
İçimde acılı bir ürperiştir
Anlaşılyor
Bir haber var
Yavaş yavaş
Değişecek dünyalar
Gökte bembeyaz bulut
İçimde sapsarı bir umut
Ve geride kalan
Birazıcık sayılı zaman
Nasıl ürpermesin içim
Gök gürlediği an
Yağmur zerreleri gibi
Dolaşırken yükseklerde
Birden sızıvermek toprağa
Elbette insana kor
Zor kardeşim
Düşünmek bile zor
Zor