G u r u r Şiiri - Yorumlar

Sevda susarsa kendi tedirginliğinde arda ne kalır ki sahi o iç tırmıklayan sesten başka...Susmak koca bir gerçeği ıskalamıştı oysa gözlerinde!Neyi beklemiştik sahi yada bizi durduran neydi!sonsuz saygılarımla abicim...

'Gurur'. Haşmetli bir kelime. İçine çeken, yutan bir havası var sanki. Tam da böyle bir şiir. Okuyanı içine çekiyor. Yazanın duygu seline kapılıp götürüyor insanı.

Hep o kahrolası gurur değil midir, bizi mutsuzluklara sürükleyen? Ne zaman kodlanmıştır benliğimize? Onu 'Aşk'tan üstün yapan, aşkımızı ayaklarımız altına aldıran bu pervasız duygu hangi ilkel zamanların damgası ruhumuza.

Dolu bir şiirdi. Yarı açık bir perdenin arkasına saklanmışsa da duygular, uyanık yüreklerin görebileceği güzellikte.

Yüreğinize, kaleminize sağlık Necdet Arslan Bey. Kutlarım. Selam ve saygılarımla.

'Gurur..'
Bir başka ad konsa, 'insanın freni' denir miydi bilmem..
Yoksa neden beklesin, dün koşa koşa basarken tuşlara..
Dün insanı unutmaz ki.. Seveni, sevileni hiç unutmaz.. Biz verdik o adı, yaşanan güne..
'Dün, dünde kaldı sevdiceğim', gibi..

Kutlarım Necdet..

Duvarı nem insanı da gurur yıkar beklemenin de bir anlamı yoktur zaman kaybıdır..
Kutluyorum Necdet hocam,saygımla..

Şiirin adı Can Yücel' in gurur hakkında söylediklerini anımsattı:

'Bazen her şeyi unutup sadece sımsıkı sarılmak istersin;
ama bir şey hep engel olur.
Nedir o biliyor musun?
Gurur.'

Aşkla gurur bir çuvala girmez derler. Fakat gurur da camdan daha kırılgan bir şey işte. Bir kez kırılmaya görsün. Öyle zor ki onarmak...

Sahi... Kim kendi günlüklerin yazıp sonra da adamakıllı oynayabiliyor ki?

Kendi yaşamında baş rolü oynayabilen kaç şanlı kişi var tanıdığınız? Hep başkaları için yaşamak, kendi hayatında figüran olmak işimiz...

Kutluyorum şiiri ve sizi öğretmenim. Yine çok güzeldi...

Şiirin adı Can Yücel' in gurur hakkında söylediklerini anımsattı:

'Bazen her şeyi unutup sadece sımsıkı sarılmak istersin;
ama bir şey hep engel olur.
Nedir o biliyor musun?
Gurur.'

Aşkla gurur bir çuvala girmez derler. Fakat gurur da camdan daha kırılgan bir şey işte. Bir kez kırılmaya görsün. Öyle zor ki onarmak...

Sahi... Kim kendi günlüklerin yazıp sonra da adamakıllı oynayabiliyor ki?

Kendi yaşamında baş rolü oynayabilen kaç şanlı kişi var tanıdığınız? Hep başkaları için yaşamak, kendi hayatında figüran olmak işimiz...

Kutluyorum şiiri ve sizi öğretmenim. ine çok güzeldi...