Bahçemizin kocaman pelit ağacının gölgesinde
Ak ak pembeli açan bir yaban gülü Günnasır ağacı
Dedemin öğle uykusuna yattığı çardağın dibinde
Rüzgar esintilerine ortak olup yaban yaban kokardı.
Kıbrıs’ın yaz sıcağında oydu gölgelikte ruhun ilacı.
Hep sorar dudurdum dedeme, adını nereden aldı diye.
Onun da bildiği tek şey atalarının bir yadigârı.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
