G ü n a h k a r Şiiri - Zeki Çelik

Evliyim desem de tahriki saçtın,
Başını, kalçayı, gerdanı açtın,
Arzu alemin de sevinçten uçtun,
Kendini,beni de günaha soktun.

Helalim olsaydın böyle olmaz dı,
Utancım artmaz dı,rengim solmaz dı,
Şeytana uymasak kolum dolmaz dı,
Kendini, beni de günaha soktun.

Zayıf damarım dan vurursun beni,
Nefsime yenildim kırmadım seni,
Hararet sarıyor bütün bedeni,
Kendini,beni de günaha soktun.

Şehvet duyguları ağır basınca,
Göz,göze bakışıp diller susunca,
Loş ışıklar yakıp, müzik kısınca,
Kendini,beni de günaha soktun.

Kurtulmamız için fırsat, zaman var,
Dünya geniş ama,kabrimiz çok dar,
Zekice yalvardım oldum tövbekar,
Kendini, beni de günaha soktun.

7-10-2010