G ü l öldüğünde...

Bir çok yazılan ese hatırlatma ve ilham vermek adınadır.
Kendi olanın kaygısızlığı ve paylaşımı..Yapılan daha iyisi olmalı.
Tek beklenti budur işte...

.

gül ölmüş kar yağdığında
toprak örmüş bir yanını
haberin var mı
seme...

ölüm ayrılık mı!

sana kar, bana sıcak
gece sızılı uykular
ayrılığı hatırlatır mı
seme...

toprak ayrılık mı!

sızını yüklediğin memelerinle
çocuk doyur, sonra adam
gülmekten hamile kalsın aynalar
baktıkça yeni yüz
can kırık* kaçmalar
kapansın gitme kapıları
seme...

kaçmakta aşktan mı!

göbeğinde dünyayla
çocuk doğur bana
zemheriye gün kala
en sevda yanın şuramda
kopulası değil
seme...

haberin var mı!

birkaç çiçek
toprak ve mermer
anlattığın öyküleri anlar mı
ölüm ve hayat o kadar yakın
seme...

haberin var mı!

doğur hayatı
bana bırakma
hayat sende
seme

haberin var mı!

Gitmelisin, dünyanın her yanında baharı olan yerler var.
Türlü çiçekler yerinde güzeller, başka yerlerde güzel yabancılar.
Toprağın kokusu yabancı değilse sana, işte orası senin, boy at
serpil, dirilt kendini hayata..kolay olmayacak..inatla başla

16 08 2005

.

Şair büyücüdür ve yaşanmayana can veren yaşatandır.
İlla olmaları mı, illa yaşananlar mı yaşanmalı.
Aklımızla can verdiğimiz şeyler bizim eserimiz değil mi.
Vurgusuz,dayatmasız, cevapsızda kalsa umursanmayacak
sorular ve karşılığında cevaplar. Sadece ne denmek istemişten
yola cıkıp anlamaya çalışanlar. Çözdüğünüzde büyücüsünüz.
Aynılaşmak virüsünün bulaşmadığı azınlığa...

* Şebnem ferahın son albümün ismiymiş.