G/özledim Seni Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

G/ÖZLEDİM SENİ

// Küle ramak kaldı közledim seni
Ömre ölüm daldı özledim seni //

Mazi kollarıyla sarar bahtımı
Özgürlüğüm gibi özledim seni
Sarsar en derinden gönül tahtımı
Dirhem dirhem bitip hiçe dönsem de
Koymadım içime hiçbir an kini
Berduş hallerinle gözledim seni

Ayrı geçen her gün azap güncesi
Sızlamaz mı kalbin zulmün ecesi
Sonsuzluğa sığmaz dertler nicesi
Yerin bin dibine daim insem de
Göstermedim asla karanlık yanı
Yine de kalbime sözledim seni

Ne aktır ne kara dar içindeyim
Tanımlanamaz asla zor biçimdeyim
Kâh kanââtlerde kâh seçimdeyim
Zehire katıksız şimdi bansam da
Şenlik gördü âlem sezmedi anı
Daraç boğazlarda gizledim seni

Karda ayazımdın iliği kesen
Keskin poyrazımdın delice esen
Yine ar etmedim kopma diye sen
Pişmanlıktan bin kez sapıp yansam da
Ahdimden dönmeyip yıldırdım canı
Güllerle, güneşle yüzledim seni

Ecrinin vebali vurmaz dilerim
Umudu dertlerle durmaz bilerim
Kalpten adını çok sürmez silerim
Bahara hasretli bir numansam da
Yok çevirecek güç geçen zamanı
Taçlandırıp aşkı erzledim seni

Biçare hallerde kof nahoşluğu
Aradıkça deva sarar boşluğu
Nerede kaldı ki sevda hoşluğu
Bir umut diyerek aksi sansam da
Sürekli gönüldü zulmün vatanı
Gafletten dönüşle izledim seni

Şükran AY