G ö r e v Şiiri - Atahan Çakır Abantlı

İliklerine kadar işledi güneş,
Toprağın.
Farkına vardı toprak
Bir şeyler olacağının
Emirler yağdırmaya başladı
Usuldan usula,
Bünyesinde barındırdığı
Her tür maddeye/ yaratığa.

Bir hareket, bir hareket ki!
Toprak bile şaşırdı,
Emrinin bu denli cevap
Bulmasına.
Sonra soğudu yine
Birden bire hava,
Çok korktu toprak,
Ama, korktuğu gelmedi başına.
Zira güneş yine başladı
Her şeyi tepeden tırnağa Isıtmaya.

Anlaşılan bahardı gelen misafir.
Yerleşti toprağa, ota, ağaca.
Emanete hıyanet etmeden
Tamamladı görevini güneş,
Başladı yavaş yavaş yaz yolculuğuna,