G Ö L G E Şiiri - Kasabanın Cadısı

bu aralar kimselere sözüm yok
sözsüzüm sessizim
birazda yüzsüzüm.
sensizliğimi yüzüme vuranlara başkaldırım bu!

kaldırım taşına bıraktığın gölgende
hüzün hıçkırıkları batıyorlar damarlarıma
kanadıkça kanıyor
yağmurlar yağdırıyorum
yokluğunun üstüne

güldüğüm gülümsettiğim
gündüzüme gecem diye eklediğim
dili yanık türküm
sessizliğimin ilk hecesi
yutkunuyorum şimdi tüm sözlerimi
yutkundukça yutuluyorum baska ağızlara!

ağzı bozuk adamlardan sıyrılıp
yeniden kuruyorum üstümde hakimiyetimi..
karamsar düşlerimin ezberinde
ögreniyorum sensizde gülmeyi

/////////
***sessızlıgımın baş harfi
uğramaz olmuşsun şehrime
bu zamansız gidişin niye.. ??***