Gem vurulmuş dillerde acı veren suskunluk,
Gül kokan bahçelerde, deli eden durgunluk.
Goncalar tarumar, dikenlere gün goğmuş,
Gelenler derde bitap, gidenler yalan olmuş.
Gönüller hüzün dolu, tasa yüklü, kederli.
Gözler buğulu, şaşkın, geri yanı hederli.
Gökyüzü gecelere, boynunu büker olmuş.
Gam yüklü kervanlar, yollar hep mekan olmuş.
Güneşin hayat veren, sıcaklığı yok artık.
Gölgeleri geçmişin, kollarında bıraktık.
Gizlilik lutfeyleyip, aşikare eş olmuş,
Gariplik serkeşliğe, dinmez pervane olmuş.
Gardını almış hayat, sanki ecel soluyor.
Geç artık bu çeşmeden, testiye kan doluyor.
Gerçekler yalanlara peşkeş çekilir olmuş.
Gün doğmuş, gün batmış, güne gün ekler olmuş.
Kayıt Tarihi : 29.7.2009 19:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!