Ne muhtaç ol ona,
Ne de o olsun sana.
Yakının en yakınınsa,
Uzaklaş!
Yakın olmasın sana…
Verdiğini ederken helâl,
Aldığın hiç olmasın!
Sen onunla da kalma,
O bununla seni anlasın.
Sen verdiğini ver,
O seni aptal sansın!
Bir daha bir daha,
Doyar mı sanırsın?
O halâ almakta!
Gözünü toprak doyursun!
17 Ekim 2002
Perşembe 23/55
Kayıt Tarihi : 15.3.2012 00:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (6)