G e l -n e-- o l u r-g e l

Bir ateş attın küllenmiş yüreğime,
Gayrı bu yürek bir başka yanmada
Bir tufana tutuldu,bu aciz od özüm
Bu ne tatlı göz yaşı,dil seni anmada

Şimdi bir başka ağlıyor bu gönül
Izdırap hüzün değil ama yanmada
Bilmedim açlığımı,otlaktaydı gözüm,
Kulun visâl buldu,her dem kanmada,

- Yaa Hayyyyyy! Celle Celâlû Hûuuu! --

Bir çağrışki,gönlüme feryad-ı çığlık doldu,
Sen kedine çekmede,çağırmda Halık-ı marifsin,
Gel ey can evimin ulusu,sen kullarına elbete arifsin.
Gel çabuk ol,döküldü ziyneti varım,bu inleyene sarraf-ı zarifsin,
Şaştı bu miskin,bir garip ölüm uykusunda bu ne sır-ı cemâl.
Gel bir leylan sebeb-i visâl,sen kemale münezzeh
Tarisin
Gel ey eşsiz suphan senin sevişin bir başka övüşün bir
başka -- gel ne olur gel--