G E L... Şiiri - Kanber İhsan Öcel

Geleceksen bir gün düşüp ardıma

Vakit akşam olmadan zamanede

Yürekten seveceksen eğer

Kıymetsiz şeylerini alda gel

Bekleneni karşılayacak kadar hasret biriktirdim

Gelene gül bahçesi gönlüm şimdi

Zehrini bırak bülbülün gül sabrına

Ay geceden çıkmış iken gel bana

Ellerin, eteklerin değmesin yere

Sözlerin acısını at, tadı kalsın dudakta

Bedenini sümbüllere bula, sarmaşıklar sarın baldırına

Sevgini yedi kat tülbentte süzde gel

Annen baban sevgisiyle coştun

Adım attın ilk sevdiğine koştun

Yürek aşkla doldu sen bir hoştun

Ellerine kına, gözlerine sürme çekte gel

Seni gördüm yasak koydum kendime

Al , al oldu yanakların öpünce

Geleceksin biliyorum gönlünce

Bekliyorum geceden sonra sabah vaktinde.

Kanber İhsan Öcel