G E L Şiiri - Ömer Faruk Kiraz

Öyle zamansız çık gel
Haddini aşa aşa gel
Şehir koysunlar araya, her yolundan geçe geçe gel.
Ferman yazsınlar, gelirken hece hece okuyarak gel.
Karları erit, yağmurları dindir, denizleri yar, ne olursun güneşten evvel gel...

...
Denize karşı içtiğim sigarama ortak ol.
Feleğe çattığım naralara sırdaş ol.
Dibine battığım kuyulara merdiven ol.
Sensiz geçerken zamandan, açtığım yaralara merhem ol.

Geleceğe ışık ol aşığın eyle beni,
Toprağa bahar ol şen et beni..
İster sazına tel, ister akşamına yel et beni
Geç arsız arsız karşıma, del et beni..

Ne varsa senden razıyım, gel işte
Neye el atsam el, sen işte!
Yıldızlar sökeyim gecelerden, sen iste
Mana haddi aştı, her nesnedesin, hep işte!

...

Ben öyle kalmışım işte... Ateşi avuçlamış, aşmak için çıktığı yollarda kalmış, şaşırmışım.
Neye varsa muradım, nerede kalmışsa hünerlerim, neyde kaldıysa aklım, ruhum nerede eridiyse hepsini topla lütfen, gel...