G E Ç E R Şiiri - Süleyman Lemos Yıldız

G E Ç E R

Derdi ummana döksem, denizler dolar almaz,
Kimselere kalmadı, dünya sana da kalmaz,
Yar’in ahını alan, inan ki, iflah olmaz,
Deli gönül aldırma; Gün döner bu da GEÇER.

Kızgın çöllere düştüm, bulmak için izini,
Hayal, mayal görseydim, mah cemalin yüzünü,
Kainata değişmem, çakır ela gözünü,
Kadir Mevlam buldurur, Gün gelir bu da GEÇER.

Dağlardan yankılandı, ünledigim avazım,
Elimden bir şey gelmez, böyleymiş alın yazım,
Rahman Rab’bim affeyler, kabul olur, niyazım,
Cancağızım duyarsın, Gün doğar, bu da GEÇER.

Ardın sıra koşmaktan, tutmaz oldu dizlerim,
Özüm, ömrüm tükendi, görmez oldu, gözlerim,
Yine gün akşam oldu, hep yolunu gözlerim,
Abdal gönül görürsün, Gün olur, bu da GEÇER,

Ellerim ellerinde gezemedik, özgürce,
Seven neler yapmaz ki, delice yar sevince,
Gönlümüz şenlenir, yar hayalime girince,
Çığlın gönül gezersin, Gün biter, bu da GEÇER.

Süleyman YILDIZ çeksen dahi tükenmez çilen,
Ömrün tez geldi, geçti, olmadı derdi bölen,
Çok gördün, ardın sıra konuşup yüze gülen,
Deli gönül tükenir, ahrette bu da GEÇER.

25- KASIM

Süleyman YILDIZ
(LEMOS 5303)