Gitsen bile yüreğimden çıkmadın
Çok kötülük ettin ama bıkmadım
Sen için kurduğum gönül sarayı
Hala yerindedir kızıp yıkmadım
Ey haddinden fazla değer verdiğim
Adam sayıp adam gibi gördüğüm
Her gelip gidenden seni sorduğum
Meğer bir selamlık adam değilmiş
Tanıdığımdan beri zulüm yaparsın
Mani değil maddiyata taparsın
Aklın sıra bir üstünlük satarsın
Vallahi adam gibi adam değilsin
ŞU BAYRAMDA BİLE KÜSLÜĞÜ SÜREN
KENDİSİ SORUNLU DÜŞMANCA GÖREN
KİN BUĞUZU KENDİNE EN YAKIN GÖREN
ALLAHA HAVALE EYLEDİM SENİ
Beddua etmeye dilim varmıyor
Onun için yandığımı görmüyor
Bir telefon edip hatır sormuyor
Manevi hakkımı helal etmiyom
Hekim kim derseniz derdi çekendir
Aşık kim derseniz boyun bükendir
Pişmek ise ta gönülden yakandır
Gönülden yandığım bilmeyen görsün
İrfan KORKMAZ 08/12/2017
İrfan KorkmazKayıt Tarihi : 10.12.2017 13:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!