17.05.2010 İstanbul
Gazzeli çocuğun,
Saçlarıyla bağladığı,
Kollarıyla birleştirdiği,
Elbiseleriyle süslediği,
Üzerine kanlarla ismini yazdığı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
İlyas bey....
Kızınızla gurur duymalısınız...
Dünyanın nice yörelerinde böyle binlerce çocuklar var..
Bir lokmaya ve gazete kağıdından da olsa bir ucurtmaya hasret...
Nedendir bilinmez biz büyükler onların o küçücük ama saf ve temiz dünyalarına bir türlü giremiyoruz...
Acaba kan ve gözyaşını çocuklardan daha güzel anlatabilecek varmıdır bu dünyada....Küçükj kızımızında bu güzel duygularından dolayı kutluyor bir hayat boyu gözyaşı olmasın hiç inşallah............saygıyla
Gazze çocuklarını farklı bir üslupla çok güzel ifadelendirmişsiniz. Duyarlı yüreği kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta