G a r i b i n Ö m r ü Şiiri - Orhan Şehit

Kim anlar gariplerin halinden
Ah zalim felek ne çektim zulmünden
Diyardan diyara dolaştırdın acımadan
Geçmiş gidiyor ömür yaşamadan

Bir dilim ekmekmiydi verdiğin
Hani buluncada şükür dedirttiğin
Aç karınla soğuklarda titrettiğin
Ah zalim felek ne çektim zulmünden
Geçmiş gidiyor ömür yaşamadan

Bir kış sabahı uyandım
Dört bir etrafı çevrili
Çatısı akan; bana layık gördüğün barakamda
Ah zalim felek ne çektim zulmünden
Geçmiş gidiyor ömür yaşamadan

İstemezmiydim penceresinde çiçekler olsun
Hemde rengarenk
İstemezmiydim sıcacık bir yatakta kalkmak
İstemezmiydim bir kadının kollarnda uyanmak
Ah zalim felek ne çektim zulmünden
Geçmiş gidiyor ömür yaşamadan

Çok uzaklarda biliyorum baharlar
Nede güzel söylemişler
Yaktın yandırdın beni
Ne dedimde darıldın
Bir pula sattın beni
Ah zalim felek ne çektim zulmünden
Geçmiş gdiyor ömür yaşamadan

Hep aklıma soktulardı
Hani heryeri yeşil olan yerler
Dedilerdi ya dayan garip,sabret garip
Dedilerdi ya bunada şükret garip
Dedilerdi ya sende kavuşacaksın
Bu dünyada olmasada ötelerde
Ah zalim felek ne çektim zulmünden
Geçmiş gidiyor ömür yaşamadan

Hiç ölmeyecekmişim,
Heryer yemyeşilmiş
Kuşların en güzel öteni
Unutmadan çiçeklerin en renklisi
Garip demiyeceklermiş öteki yerlerde
Görecekmişim oralarda itibar
Hiç olmayacakmış bu yalancı baharlar
Bu kahrolası yalancı hayatlar
Ah zalim felek ne çektim zulmünden
Geçmiş gidiyor ömür yaşamadan

Asla birdaha yaşamayacak
Garip geldim garip giderim
Ben yaşadım bir ben bilirim
Çok geçmeden koydular garibi musalla taşına
Bekler birkaç garip,garibin başında
Kim diye sorarlarsa
Öldü diyecekler garip
Hoca efendi soracak hemde üç kere
Garip bilirdik diyecekler garipçe
Ah zalim felek ne çektim senin zulmünden
Geçti gitti bir garip yaşamadan

Artık hiç aç kalmayacak
Hiç üşümeyecek
Sıcacık bir yatağı düşünmeyecek
Renkli çiçeklerde olmayacak
Penceresine kuşlarda konmayacak
Sabah kalktığında hayal ettiği
Sarılacak bir kadınıda hiç olmayacak
Ah zalim felek ne çektim senin zulmünden
Geçti gitti bir garip yaşamadan

Son yolculuktu dört kolluda
Gitti garip
Sade ve tek
İki damlaydı sadece geride kalan.........................