Hazan Şiiri - Mahmut Polat

Eylüldür hazan mevsimi
Hüzünlü şarkılar mırıldar
Akçaların sürgün renkli yaprakları

Firkatin kollarına düştüğümüz o duraktayım
Gülyalı Piraziz ve senin memleketin
Acı çığlıkları kaplıyor sahili martıların

Köhnemiş hatıralar geçiyor gözlerimin önünden
Alnımın çatında kahreden efkâr
Gökleri kuşatmış kara bulutlar

Yaradanla aramda kavlimdin niyazımdın
Kalü beladan beri alınyazımdın
Rûz-i mahşerde olmazsa olmazımdın yar

Ah neden zamansız bozuldu bağlarım
Karaya çaldı beyazlarım allarım
Garip kaldım sessiz sessiz ağlarım