23. 23. 2010
Olasılık kaderi sırtlayıp gidiyordu yüreğimin uçurumlarına kadar.
Körkütük kalmışım sevgilim. Kederin yıkamadığı dev bir adam olmuşum üstüme hisler çökmüş. Damlaların eritmiş vicdanımdaki lekeleri kalmışım en tanınmış sende.
-Kalbine girmenin şifresiz sevilerini bekliyor mecalim. Ağzı açık hayallerin ırmağıyım. Akıyorum sensizliğin her zerresine.
Hiç büyümemiş bir çocuk yüreği gibi sevi kumbarana senden, benden bir şeyler atıyorum. Bir vuslat bayramında sana elmalı şeker alacak birikmiş hasretlerim var korkma be kadın !
-Adem ile Havva ‘nın yediği yasaklı elma değil bu elmalı şeker.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Güzeldi.
Selamlar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta