Fuzuli Nedim ve Bâkiye naziredir,

Fuzulî ve bakinin gazellerine
Hasretinden sarhoşum,gurbet zevâl eyler beni
‘’Kim gören ab-ı hayat içmiş hayal eyler beni.’’

Razan:
Hasret-i nûş-un visâl-i cûş ola,ne eyler seni,
Bir görki o vahdet-i bi gurbet kemâl eyler seni,

Fuzuli Nedim ve baki

Meclis-i yaranda her gün durmadan söz söylerken,
Arz-ı endâmın senin,hâmuş ve lâl eyler beni,

Razan:

Meclis-i yaranda kelâm-ı kadimdir söz söyleyen,
O arz-ı endâmki elbet hâmuş-u lâl eyler seni.

Fuzuli Nedim ve baki

Ben senin aşkınla göklerde uçsam bir defa,
Aşık-ı bi çare nefsim pay(ı) mâl eyler beni.

Razan:

Hacet-i bi gök kaali lâl ol,Yâr sendedir sende,
Mevt-i aşk ol ey bi çare,yar pay-ı hal eyler seni,

Fuuli Nedim ve baki

Geç vakit boy gösterip naz etsen bile,
‘’ikd-i zülfün çözme kim âşûfte-hâl eyler beni.’’

Razan:

Her dem boy gösterir,aşığa nazdadır dilber,
Helaldır ‘’ik-i zülüf,elbet bal eyler seni,

Fuzuli Nedim ve baki

Ol Fuzulî’den de fazla ben senin hayranınım,
Kim bu Bâki? Der Nedim,hep sual eyler beni,

Razan:

Bu Razanın hayret-i vahdet-e dir elbet,
Fuzulî Bâki Nedim,seda eyler beni.