Fütursuz Şiiri - Metehan Yalçın

Gelsene, bir gece daha yanımda uyu,
Yastığıma kokun sinmişken.
Yarınları bir kenara bırakalım,
Gözler sadece geceye kapansın.

Yastığıma sinen kokun dinmiş,
Bayat koku can acıtıyordu.
Yine de bir gün, bir gece orada vardın,
Nefes seni alıyordu.

Biliyorum, fütursuz bir cesaret var sözlerimde,
Bu benim, aynı ilk günkü gibi canlı ve gerçekçi.
Özlem yatıyor koynumda,
Yine de yanımda olmanı istemiyorum.

Bilirsin, bir esere tekrar bakmam,
Keyfime de şu an diyecek yok.
Düşlerimde yaşar, yine orada ölürsün,
Çünkü son fırça darbesi ve final bölümleri,
Hep benim tarafımdan yazılır.