Bir tozlu ekrandan medet umar modern insan.
Halbuki hayat yaşanırken durumumuz “offline”dır.
Ne kadar artarsa artsın teknoloji,
İnsanı mutlu eden şeyler, İlkçağ’dan beri aynıdır.
Modern insan çok da mutlu değildir hani.
Sadece daha bilgili ve daha şişmandır.
Paralar döküp almak istediğiniz her zevk,
O zamanki gibi en doğal olandır.
Paranın yenmeyen bir şey olduğunu öğrendiğimiz an.
İşte o an halimiz yamandır.
Zaman ne kötü zamandır.
Kayıt Tarihi : 18.9.2012 06:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Faruk Bostancı](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/18/futur-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!