Yürekler çağlamış, denizler çoşmuş
Ateşler dağlamış,gönüller susmuş
Sevenler ağlamış,kalleşler koşmuş
Kıyamet dediğin doğduğun gündür
Nefsini zamana vurduğun gündür
Senden ayrı günler geçer mi sandın?
Gönül başka bir yar seçer mi sandın?
Hasreti zamanla içer mi sandın?
İçilmez bu zehir içilmez gülüm
Çağırdığın an gelmez ki ölüm (!)
Daha küçüksün bebeğim
Büyüyeceksin
Hayatın dikenli yollarında
Yürüyeceksin
Önünde ben
Dikenleri ayıklayan annen
Kemanlar çalıyor mevsim yaz gibi
Yüreğim yanıyor suyum naz gibi
Gözlerim ağlıyor deniz az gibi
Ciğerim kanıyor yorgunuyum aşkın
Ben yokluk denizinde dümensiz şaşkın
Seni seviyorum ölüm gibi
Zamanı durdurup uçuyorum sonsuza
Gözlerimin önünde senli manzaralar
Seni içiyorum ölüm gibi
Uzaklık, yakınlık hepsi bir olmuş
Gözlerinde siliniyor mesafeler
Sen benim ateşim
Kutupta yaz güneşim
Her alemde tek eşim
Hasretinle yanıyorum
Yokluğunun eleğinde
Küllerimi eliyorum
Gönül diyor ki,
Uyku haram gözüne
Yar gel diyor
Gel artık bu sözüme
Bir değil
Bin kattım da hüzüne
Gunaydin bebisim
Her gun aydinlandiginda
Daha dun gibi
Aklimdadir gelisin
Yumuk yumuk ellerinle
İlk tutunusun hayata
Zaman dediğin nedir ki?
Bir anla bir ömür, bir olur bazen
Ne anı yaşarsın ne de ömrü (!)
Ölüm dediğin diken, gül olur bazen
Bir odasında mutluluk saklı
Bir odasında hayal
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!