Furuğ Şiiri - Ekrem Acar

(boynumda anlamın hançer izi
neye kondurayım perçemine gonca lebi
ön versin çağdaşıma
ön versin erken akşamımın siğili)

Furuğ! …
gel gözlerimi al benim
yüce sözcük
sen tut matemimi
neden inanmaz yağmur
inançsız bir keşiş gibi
her seferinde bir daha
her seferinde bir daha
gider-gelir
gider-gelir

o kara gözlü çocuk Furuğ
deli deniz kızı hazar’ın; sen
ve ey kararsız nergis! …
-çelik nergise akacak
yazgı bu-
gelin alın Furuğ
bu paramparça benliğimi ki

gider –gelir
gider-gelir

senin kara perçeminin altında
inançsız çocuklar soluklandı mı
söyle Furuğ! …
ellerim terliyor
“bu sana son dokunuşum” mu
gözlerin

ah Furuğ! …
bakışlarım yerde
furuğ bakışlarım:
“hoyrat rüzgarlar esiyor
kara perçemlerimizin altında
gözlerinde parıldayan sözcükler Furuğ…
bak perçemin sıyrıldı
sendin
hiç dalmadığım hülyalarda
alnımdan incecik sızan kan”

gider-gelir
gelir ve gider benliğim
kuşkular Furuğ
gider-gelir
gider-gelir hazar kıyısında
kan sızan kara laleler
Furuğ! …Furuğ! …Furuğ! …

hançerlerimiz
hançerlerimiz nerde
gerçeği haykıran çan
bu zangoçlar niye sırıtır
niye sırıtır Furuğ! …

-usulca yanaştı yarama hiç ilişmeden yaralı
bir geyik gibi sessizce uzandı yanıma
çok özlemiştim kocaman kara gözlü
kara gözleri buğulu bir çocuk gibi
sessizlik ölesiye sessizlik-

masal dinlemek istiyorum Furuğ! …
ah Furuğ! …
zümrüt kakmalı hançerimin üstünde
ah ben bir çöl beyiyim haykırsam
gözlerimden kum sızar

bu alıcı kuşlar
gün batısından geliyor
çok uzak günbatısından
çok uzak batıdan
sana da kan borçları var
zangoçların Furuğ
hançerli nergis’e de:
“her bekleyiş umutsuzluk
her bekleyiş hançer
her bekleyiş biraz ölüm”*

çok eski bir hatırlayış gibi Furuğ! …
çok eski ince bir sızı